ომით გაყოფილი ისტორია: კონფლიქტები და ისტორიის სწავლება საქართველოში
1991 წლის შემდეგ საქართველოში მომხდარი კონფლიქტები, ის ისტორიული ეპიზოდებია, რომლებიც დღემდე განსაზღვრავენ ქვეყნის პოლიტიკურ დღის წესრგს და განვითარების ტრაექტორიას. კონფლიქტს საფუძვლად ედო ისტორიული, სოციალური და ეკონომიკური უკმაყოფილება, მაგრამ მათი გააზრება და ანალიზი სამეცნიერო-საკვლევ საგანთან ერთად, პოლიტიკური ნების საკითხსაც წარმოადგენს. რა პერსპექტივით ვწერთ ისტორიას? რა გვახსოვს და რას ვივიწყებთ? რა ცოდნას გადავცემთ ამ კონფლიქტების შესახებ ახალ თაობას? როგორ მოვახერხოთ, რომ წარსულის ანალიზმა და განსჯამ ურთიერთდადანაშაულების ნაცვლად, ურთიერთგაგებამდე და ურთიერთპატივისცემამდე მიგვიყვანოს? ამ კითხვებს არსებითი მნიშვნელობა ენიჭება, იმის გათვალისწინებით, რომ შეიარაღებული კონფლიქტის შედეგად გაჩენილი ნაპრალი სულ უფრო ღრმავდება.
ისტორიის სახელმძღვანელოებს ხშირად ერის ისტორიის ოფიციალური ვერსიის გავრცელების მისია ეკისრებათ, რაც მათ საკრალურ დატვირთვას სძენს და რთული ხდება კრიტიკული კითხვების დასმა.ისტორიის სახელმძღვანელოში მოხვედრილი, საგულდაგულოდ შერჩეული ამბები წინასწარ განსაზღვრავენ ჩვენი მეხსიერების, ცოდნის და ურთიერთგაგების საზღვრებს.
